در این مقالعه به بررسی ساختار شهاب سنگ ALHA81005 می پردازیم که در قطب جنوب یافت شده و از ماه آمده است و یک شهاب سنگ قمری به شمار می رود. قطعات سفید از سنگ های ماه هستند. ماده تاریک بین آن شیشه ای است که در سطح ماه در اثر برخورد شهاب سنگ به وجود آمده است. مکعب در یک طرف ۱ اینچ است.
این قطعه کوچک سنگ گدازه (بازالت) می تواند از یک منطقه دوردست از دریاوار ماه باشد که در اثر برخورد شهاب سنگ منفجر شده است و از سطح ماه به سمت بالا پرتاب شده. (دریاوار ماه یا Lunar mare نامی است که به گروهی از پهنه‌هایی تیره‌رنگ سطح کره ماه داده شده‌است.که در واقع دشت های بازالتی ماه هستند). این تصویر نقشه ای از فراوانی عناصر است که با میکروسکوپ الکترونی به دست آمده است.
این قطعه سنگ در شهاب سنگ، با رنگ‌های کاذب از پلاریزه کننده ها متقاطع، نمونه‌ای از سنگ‌های تولید شده در ماه است. کانی ها موجود در دانه های به رنگ خاکستری، پلاژیوکلاز (plagioclase) و دانه های نارنجی و زرد دارای پیروکسن (pyroxene) هستند. قطر این قطعه ~ ۱ میلی متر است.
این نمای میکروسکوپی از یک قطعه سنگ سفید در واقع از سنگ آنورتوزیت ماه (Anorthosite) است.
قطر این قطعه ۱ میلی متر است. تقریباً تمام قطعه از کانی پلاژیوکلاز است.
این قطعه سنگ کوچک حاوی اسپینل (spinel) فراوان (به رنگ بنفش) است. اسپینل در ماه کمیاب است.
ماتریس سیاه رنگ شهاب سنگ از شیشه‌ای حباب‌دار به نام آگلوتینات (agglutinate) ساخته شده است. این شیشه با برخورد ریزشهاب‌سنگ‌ها و ذوب قطعات سنگ روی سطح ماه شکل می‌گیرد. نمای اینجا ۱۰۰ میکرومتر عرض دارد.
لازم به ذکر است مرکز شهاب سنگ شناسی موسسه گوهرکیپا مستقر در دانشگاه خوارزمی، مجهز به گوهرشناسی با میکروسکوپ الکترونی پیشرفته می باشد که می تواند تجزیه و تحلیل دقیقی از شهاب سنگ را ارائه دهد.
منبع:usra